http://www.shabestan.ir/Images/News/Larg_Pic/28-3-1392/IMAGE635072596353472046.jpgآن چیزى که من مى‏ توانم به جوانان و نوجوانان عزیز توصیه بکنم، این است که از وقت حداکثر استفاده را بکنند. البته این هم بدون برنامه‏ریزى نمى‏شود؛ باید بنشینند و با همان ذهن خودشان برنامه‏ ریزى کنند .

 من البته انتظار دارم که نوجوانهابه جاى این‏که خیلى به آینده نگاه کنند، به حال نگاه کنند؛ یعنى الان شما در یک دوران طلایى زندگى مى‏کنید. این دوران - بین سنین ده، یازده سالگى، تا بیست‏ودو سه سالگى - حقیقتاً یک دوران طلایى است؛ دوران یاد گرفتن، آماده‏سازى ذهن و فکر خود براى آینده است، بخصوص که امکانات روز در کشور ما فراهم است.
من مى‏ترسم که اگر بچه‏ها امروز خیلى به فکر این باشند که «فردا چه‏کاره خواهیم شد»، در تخیلاتِ زیاد و غیرعملى بروند - تخیلاتى که خیلى به عمل نزدیک نیست و بیشتر یک حالت موهومات و افسانه‏پردازى ذهنى را به انسان، القا مى‏کند - و از زمان حالشان بمانند .چیزى که من توصیه مى‏کنم، این است که بچه‏ها از استعداد خودشان، از وقت خودشان استفاده کنند؛ خوب درس بخوانند. ما بیشترین چیزى که امروز لازم داریم، این است که بچه‏ها به طور جدى درس بخوانند .
 

ذهن جوان، خیلى قابل کشش است

من مى‏بینم با این‏که برنامه‏هاى مدرسه‏هاى ما برنامه‏هاى خیلى غلیظِ شدیدِ پُرپیمانى نیست، بعضى از جوانان ما غالباً گله مى‏کنند که درس، ما را خسته کرده است، نمى‏توانیم بخوانیم. طبق اطلاعاتى که من دارم، در بسیارى از کشورهاى دیگر - کشورهایى که امروز از لحاظ علمى و صنعتى و تکنولوژى و اینها پیشرفته‏تر از کشور ما هستند - درسهاى دوره راهنمایى و دبیرستان، از درسهاى مدارس ما خیلى بیشتر است - هم حجمش بیشتر و هم دشوارتر است - یعنى بر ذهن قابل کشش جوانها واقعاً تحمیل مطلب مى‏کند.
این ذهن جوان، خیلى قابل کشش است، توانش براى کشیدن بار معلومات، خیلى زیاد است؛ محفوظات زیادى به آنها مى‏دهند. من مى‏بینم با این‏که درسهاى موجود، از لحاظ حجم و محتوا خیلى سنگین نیست، بعضى از جوانهاى ما فرصتى براى خودشان نمى‏بینند که بتوانند مطالعات جنبى بکنند؛ در حالى که به نظر من، جوان مى‏تواند هم درس بخواند، هم مطالعه و هم ورزش کند.

وقتتان را صرف کارهاى جدى بکنید

وقتتان را صرف کارهاى جدى بکنید و همه اینها جدى است - ورزش و بازى هم جدى است - براى جوان این‏طور است. البته بعضى از کارها جدى نیست. فرض کنید انسان ساعتها بنشیند - البته جمعاً ساعتها - و تبلیغات تلویزیون را تماشا کنند؛ چون مثلاً بیست دقیقه قبل از این‏که فیلم را به ما نشان بدهند، تبلیغات مى‏کنند! این بیست دقیقه‏ها، خودش خیلى مى‏شود. من با این‏طور وقت‏گذرانى خیلى موافق نیستم؛ که ممکن است جمعاً ساعتها از وقت ما را بگیرد. بعضى از کارها، کارهاى زایدى است؛ اما درس خواندن، مطالعه و ورزش کردن، کارهاى لازمى است. جوانان در این سنین از همه‏ اینها مى‏توانند استفاده کنند و خودشان را براى آینده بسازند.
استعدادهای خودرا بشناسید

شما نگاه کنید که چه استعدادى خودش را در شما نشان مى‏دهد؛ اگرچه باید کسانى بنشینند و استعدادها را در افراد کشف کنند، اما حقیقت این است که استعداد در وجود جوان و نوجوان، به هر شکلى خودش را نشان مى‏دهد. توجه مى‏کنید؟ بعید است که انسان بااستعدادى تا سنین حدود هجده، نوزده، بیست سالگى، خودش حس نکند که شوق و گرایش و علاقه و توانایى بیشترى براى کدام کار و به کدام سمت دارد. وقتى که فهمیدید استعدادتان در کدام طرف است - حالا یا خودتان کشف کردید، یا معلم، مدرسه، یا پدر و مادر به نحوى کشف کردند - آن وقت به آن سمت بروید؛ هرچه مى‏خواهد باشد، نگویید این کوچک است، این کم است.
کشور ما به همه چیز احتیاج دارد. کشور به رئیس جمهور احتیاج دارد، به صنعتگر احتیاج دارد، وزیر و طبیب هم احتیاج دارد؛ هر کشورى به همه‏جور انسانى احتیاج دارد. این‏طور هم نیست که ما فرض کنیم اگر آن شغل را گرفتیم، زندگى ما بهتر خواهد شد و بعد راحت‏تر به اهداف زندگى خواهیم رسید؛ نخیر، این‏طور هم نیست. گاهى انسان در آن‏جایى که خیال نمى‏کند، هم زندگیش خوشتر مى‏گذرد، هم به هدفهاى والاى زندگى که جلب رضاى الهى است، نزدیکتر مى‏شود و مى‏تواند محصول صحیحى از زندگى خودش به دست بیاورد.
از وقت حداکثر استفاده را ببرید
بنابراین آن چیزى که من مى‏توانم به جوانان و نوجوانان عزیز توصیه بکنم، این است که از وقت - از حال - حداکثر استفاده را بکنند. البته این هم بدون برنامه‏ریزى نمى‏شود؛ باید بنشینند و با همان ذهن خودشان برنامه‏ریزى کنند. برنامه‏ریزى هم یک الگوى همگانى ندارد که من بگویم همه باید این‏طور برنامه‏ریزى کنند؛ نه، هر کسى بر حسب سنّش، بر حسب وضع زندگى خانوادگى و امکاناتش، بر حسب آن شهر و خانواده‏یى که در آن زندگى مى‏کند، ممکن است یک‏جور برنامه‏ریزى بکند و یک جور امکان داشته باشد. همه باید برنامه‏ریزى کنند و از وقتشان با برنامه، حداکثر استفاده را بکنند.